Ten eerste de beste wensen allemaal nog. Het is alweer 2018 het afgelopen jaar is voorbij gevlogen, met veel ups maar vooral veel downs zowel voor kyani als voor mij. 2017 het jaar waar kyani een jaar diabetes heeft nu alweer bijna 2 jaar waarvan ze een jaar nu bijna de pomp gebruikt. Een jaar waarin we veel hebben meegemaakt. Van een operatie bij mij tot een zwaar gekneusde been van kyani. Het jaar waarin kyani afscheid moest nemen van haar vriendin die naar Duitsland verhuisde met haar vader. 

Afgelopen jaar heeft veel met ons gedaan en ons na laten denken wat we nu echt willen. Het jaar waarin toch besloot om na heel wat jaren toch de knoop door te hakken en mijn eigen weg te gaan naar een eigen huis in een hele andere plek en omgeving waar we nu wonen.  Sommige onder ons vinden het raar dat ik dit nooit openbaar besproken, maar als je weet wat ik mee maak en in welk diep dal ik heb gezeten en nog een beetje zit dan snap je waarom ik veel niet gedeeld heb de laatste jaren! En waarom omdat ik aan mezelf moest werken en dat doe ik nog. Het is dan alleen heel jammer dat mensen (ja ook familie!) achter je rug om oordelen en het verhaal niet bij de persoon zelf gaan halen! Dit vind ik erg jammer en achterbaks! 

Maar ik heb veel geleerd en verander toen ik wel geholpen werd door de mensen om mij heen die mij steunde. Ook onze huisarts en de psychologen en Marlies van de mensendieck praktijk! Heb aan hun wel heel veel gehad de afgelopen 3!! Jaar. En ook aan een andere psycholoog waar ik geweest ben heb ik heel veel op een rijtje kunnen zetten waardoor ik de knoop heb doorgehakt om te gaan verhuizen en mijn droom die ik al jaren heb waar te maken.  Want ik sta al vanaf 2007 voor anderen klaar en werd altijd maar vanuit gegaan als hun belden dat ik het wel even ging doen want sam die was immers toch toen werkloos want ze was zwanger en later een baby en zat thuis! Maar dit patroon ging door en door. Waardoor ik overbelast raakten en een burn-out kreeg omdat er aan alle kanten aan mij getrokken werd en tot slot kreeg ik een depressie! Maar ook toen ging het door, ik dacht op geven moment niet meer aan mij zelf maar alleen aan de personen om mij heen. Dit kon zo niet langer meer en ik zocht hulp en die kreeg ik ook. Ze wilde me allemaal helpen als ik maar grenzen ging aan geven en aan mezelf ging denken. Dat deed ik en weet je wat het rare is hiervan? Je kiest voor jezelf en de mensen waar je altijd voor klaar hebt gestaan en hielp die boren je grofweg de grond in en dat was het... En dan geeneens in mijn gezicht he maar achter me rug om!

Dus bij deze mensen ik heb voor mijzelf gekozen en voor mijn dochter en ik ga aan mijzelf denken en doe nu wat ik al lang had moeten doen! Tijd voor mezelf maken en voor mijn dochter en onze dromen waar maken die we altijd al wilde doen. Wat niet lukte door alle nativiteit Het is tenslotte ons leven en niet dat van jullie, dus bij deze ik en kyani leven onze eigen leven en wil je hier deel van uit maken laat ons dan ons zelf zijn en boor ons niet de grond in want ik geef je een schop na en de deur dicht! 

Met kyani gaat nu ze zo goed als hersteld is van haar zwaar gekneusde voet weer redelijk goed. Haar diabetes is daarbij nog een verhaal apart ze blijft weer goed hoog hangen na vele correcties helaas. Ook horen we over 2 weekjes of ze de pomp mag houden of toch weer over moet op de pen (waar ik absoluut niet mee akkoord zal gaan!).  Ze ontwikkeld er verder prima en heeft heerlijke uitspraken de laatste tijd. Ze groeit als kool in de lengte. Ook der vrouwelijke veranderingen zijn aan de gang bij haar, wat ook haar hoge waardes kunnen veroorzaken....

verder gaan we 11-02 op haar nieuwe school  kijken, we gaan dan samen kennismaken en als alles goed bevalt haar inschrijven bij haar nieuwe school. En dan zal ik die week alle andere dingen regelen zoals een nieuw diabetes team en een nieuwe huisarts voor ons daar (gaan we ook 11e langs).  

op 02-03-18 mag ik naar de notaris om nog keer te tekenen en dan krijg ik de sleutel van ons huisje en start ons nieuwe begin. Dit weekend zullen wij ook verhuizen met onze katten samen en met onze eigen spulletjes die we al verzameld en aangeschaft hebben. 

Heel verhaal maar zo is er hopelijk meer duidelijkheid voor iedereen.

Groetjes Samantha & Kyani