Vandaag is het alweer een jaar geleden.... Vandaag ''vieren'' wij Kyani's suiker feest (ons begrip van het forum waar we in mee praten en ervaringen delen.)!!! Maar dit gebeurt toch ook wel met lachen en een traan zowel bij kyani als bij mij.
Een jaar geleden, 01-02-2016 kreeg ik een telefoontje van de huisarts ik moest meteen kyani ophalen van school en met spoed naar haar toe komen op de praktijk. Je was goed ziek, zo voelde je ook maar ja je had geen koorts en hadden alleen een vermoeden wat kon zijn... dus zoals af gesproken had ik er gewoon naar school gebracht en zou ik haar urine in leveren bij onze huisarts. En als er dat wat was zou ik er ophalen mocht het nodig zijn. Maar daar was dus de uitslag binnen van je urine... Je hebt diabetes en moesten meteen naar haar komen om paar kleine testjes te doen.
Bij floortje werd nog even een vingerprik gedaan voor glucose ja die was ook veel te hoog. Dus meteen naar het ziekenhuis.
In het ziekenhuis werd nogmaals verteld dat je diabetes heb.... Wat medicijnen en erop letten dat je minder suikers zou eten dachten we nog... Ja we wisten wel beetje hoe en wat van mijn moeder maar dit was toch anders... Niets is dus minder waar... We gingen een verschrikkelijke achtbaan in. Er ging een hele nieuwe wereld voor ons open. Het was een achtbaan van emoties en zoveel informatie dat ik er haast van omviel zoveel!
Vanaf deze dag bestond ons leven samen uit, vingerprikken, insuline spuiten, koolhydraten berekenen, eten afwegen, zorgen dat alle spullen binnen handbereik zijn, zorgen dat op school alles ook goed verloopt. Maar ook met logeer partijtjes dat was nu ook allemaal anders dan hiervoor. En dan die verdomde nachtelijke hypo's en hyper's!!! Oh wat vervloekte ik die in het begin. Maar ook een trots gevoel van we doen dit wel even samen! Maar toch ook onmacht omdat je liever zelf had gehad ipv je eigen kind die nu alles moest ondergaan. Maar ook onbegrip uit de omgeving, maar natuurlijk ook de lieve personen om je heen die juist veel begrip toonden.
Maar wat hebben we veel geleerd dit jaar, dat is dat je moet genieten van het leven en eruit moet halen wat erin zit. De ene dag kan alles nog koek en ei zijn en de andere dag kan het weer helemaal anders zijn! En dit valt niet altijd even mee maar wij doen ons best!
Hieronder een paar foto's van een jaar geleden, de dag dat bij ons alles veranderde en de dag dat ik een gevoel van trots heb bij Kyani, dat is met geen pen te beschrijven!!!
